rdw

Nu de auto gereed was voor de keuring was het zaak om al de gegevens boven tafel te halen die we in de loop van de jaren hadden verzameld. Via RDW Zoetermeer konden we terecht in Zwijndrecht. Op een vrije dag gingen we daar naar toe voor inlichtingen. Dit was absoluut juist, men verdiende daar hun brood met het keuren van auto's werd ons verteld. Ook terugkeuren was er mogelijk, we konden direct een afspraak maken: volgende week, op vrijdagmiddag om 13.15 uur moesten we komen met de auto. Het werd ons verteld op een manier van, waar maak je je druk over.

De brandweerauto zag er die bewuste middag tip top uit. Voor het eerst reden we met onze brandweerwagen op de openbare weg. We waren in een stemming of we examen moesten doen. Twintig minuten voor tijd waren we aanwezig en melden ons aan het loket.
"Te vroeg, om kwart over melden aan garagedeur 1 en pas oprijden als het licht op groen springt," werd ons wat kortaf medegedeeld.
Examenvrees, klamme handen, wat gaat er gebeuren? RDW had ons jaren ervoor verzekerd dat de keuring niets anders is dan de APK-keuring, aangevuld met controle van de juiste afmetingen die gelden voor een camper en controle van gewicht. Daar zaten we nu, wachten op de keurmeester. Om de tijd te doden bladerden we wat in de map die we hadden over de auto. Om 13.15 uur ging garagedeur nummer 1 open, ik startte de auto maar met een alles zeggend gebaar wees de man naar het rode licht. Wachten. Op zijn gemak slenterde de man door de garage, lurkend aan een blikje cola. Wachten. Zweethanden. 13.19 uur, deur nummer 2 gaat open en een man wenkt ons om naar binnen te rijden. Zweet op het voorhoofd, wat nu, men had gezegd opstellen bij nr 1. Ik zie mij weer zitten in het gymzaaltje van de LTS, bankje nummer 23 met een bordje voor mij met daar op: Leen van Wingerden, 16 jaar, 3e klas. Examenvrees.

30 jaar later. De man bij garagedeur 2 roept en wenkt: Oprijden!!

Even later staan we binnen, de keurmeester loopt prijzend om de auto heen. Er worden veren uitgedeeld, ik loop rond als een haan, trots als een pauw. Wat klamme handen?
Uitgebreid heeft de keurmeester de auto bekeken en opgemeten. De hele technisch staat klopte als een bus, remmen perfect in orde. Hij wilde alles van de historie van de auto weten en na het invullen van de papieren reden we binnen een uur de poort van de RDW uit. Ik voelde trots als een aap met 7 staarten!!

Geslaagd in de 1e keer. We konden op vakantie!!!!!

En hoe of het verder ging? Na de vakantie zou het nieuwe kentekenbewijs binnen moeten zijn. We hadden nu een aantal weken met een voorlopig bewijs van goedkeuring rond gereden. Na een maand of twee toch maar eens gebeld, waar blijft het nieuwe kentekenbewijs?
Er bleek dat er toch iets was fout gegaan. We hadden voor de keuring geld moeten overmaken naar Zoetermeer, daar zouden ze dan eerst op papier de brandweerauto van meer dan 3450 kg terug brengen naar minder dan 3450 kg. Met dit bewijs had ik me dan bij het RDW keuringsstation moeten melden. Nu had ik mij gemeld met het oude kentekenbewijs, met de oude kentekenplaten en het geld om de keuring en het terugkeuren te betalen. Op het station verliep alles perfect, er werden papieren ingevuld, veel stempels gezet en ik kreeg het genoemde voorlopige bewijs en een ontvangstbewijs van het kopie deel III Ook had men gelukkig ook een ontvangstbewijs voor het geld getekend.
Dit heb nog heel wat voeten in aarden gehad. Uiteindelijk werd na heel veel heen en weer gebel en gefaxt en na het terugstorten van het reeds betaalde bedrag opeens toch het nieuwe kentekenbewijs toegezonden.
Ik heb nog een keer een fax gestuurd omdat men ten onrechte het bedrag had terug gestort maar daat heb ik niets meer over gehoord. Ik heb maar aangenomen dat dit was omdat het zo lang had geduurd ;-)